Parece ser que bolboreta se escribe con b. Eu xuraría que na miña época eran con v. Claro que tampouco había ordenadores portatiles, nen teléfonos mobiles (é con b. Estou fixa!!!), nin tabletas, nin LIBROS ELECTRÓNICOS (Deus os bendiga) nin coches con navegador e pipipi (cando lle vou dar no peteiro a outro coche aparcando, o meu coche fai pipipi). Se sigo a pensar en todo o que non había cando era xoven, vexo que o xeito de vivi-lo mundo cambiou mais en poucos anos, que en moitas decadas anteriores. A fin de contas, lembrome que a meu pai lle extrañou que o meu primeiro coche tivera direción asistida e peche centralizado (durante anos xunto co ABS foi a bomba). Agora (xa ten 2 anos) cando veu o meu último coche (de gama media, marca baixa) non lle gustou tanta electrónica, anque que recoñece que menos conducir fai de todo: estropearase e sairá caro arranxalo, dime el con moita sabiduría otorgada polos anos. Seguro que ten razón, pero mentres non se escaralle mola.
O que tamén trocou para peor é que agora os nenos non falan, non entenden e mesmo se avergonzan do galego. Xa un pouco na miña época (anos 70 e sobre todo a decada prodixiosa dos 80) para falar galego había que ser moi radical. O feito de que na casa fora o único que oías non tiña nada que ver. O galego era para extremistas. Un día decidín que podo ser apocada, aburrida e desencantada de todo, pero en galego. Teño unha estúpida "compañeira" de traballo que me chama galeguísta. Nin lle contesto. Meus pais falaronme toda a vida en castelán. Tardaron moitos anos en decidir que xa era o bastante vella como para non me contaxiar anque me falaran en Galego. Un fracaso para eles, e inda por riba solteirona e sen cativos. É unha sorte que me queiran tanto e que teñan dous fillos mais "normais", senón morrianme de pena. De todolos xeitos a súa nena sempre sereí eu, e os netos que o curren porque a min non me desbanca ninguén! ja, ja, ja
Por certo, meu pai dixo que co euro subiría todo. Negueime a facerlle caso. Necia. Se di que o coche será caro de arranxar, serao. Pero, antes mais que despois, deixarei de conducir, e que me quiten o bailao.