Antes de lelo, estiven a botar un ollo ás criticas de persoas particulares
A uns poucos gustáralles, os menos
Outros dicían que para pasar o rato, nada mais
Á maioria non lles gustara. Viano coma previsible e cun mal final. Eu é que son parva (como a prota) e non me cheirei nada. Ana, a quen llo ía contando conforme o lia, xa tiña feito un reparto de papeis bastante axeitado (é sin lelo) asique acepto o de previsible para algúns.
Ante todo o que me convenceu para lelo foi o de pasar o rato. Todavía teño na miña lista de lecturas futuras os grandes clásicos rusos. Se nin sequera fun quen de ler Guerra e Paz e iso que a peli adoroa!
O libro, que me disperso! A prota é unha alcólica, mirona e acosadora. Un ser terriblemente patético que me cae ben dende o primeiro momento. Por que? Tampouco me parezo tanto a ela, eu non viaxo en tren que teño coche☺. Gustame moito.
O final: ENCANTOUME. Hai tempo que non disfrutaba tanto co final dun libro. Non sería posible na vida real, pero dentro da trama para min é creible. Se non che gusta o final ou ben tes vocación de damisela en apuros, ou de cabaleiro andante rescatador de damiselas en apuros, ou es dos que opina que está en apuros por que o merece. Pero coma di Julieta Venegas en Lastima pero adios "tal vez lo merezca pero no lo quiero"
Pois iso, paseino moi ben lendoo e tamen comentandoo mentres o lia.
